Ontstaan van steenzoutformaties

De afgelopen weken verscheen er van de hand van ing. S.J. Heerema een artikel in het tijdschrift Grondboor & Hamer. Een tijdschrift van de Nederlandse Geologische Vereniging. Naar aanleiding van dit artikel werd Ing. Heerema geïnterviewd door het Reformatorisch Dagblad. Hij laat in het tijdschrift zien dat de dichtheid zoals die aangenomen wordt door geologen, bijvoorbeeld in het boek Geology of the Netherlands, niet klopt.

Welke mogelijkheden zijn er om het ontstaan van de steenzoutformaties te verklaren? Lees dat hier:

Ontstaan van Steenzoutformaties

Feedback: scheppingsmodel [at] hotmail.com

Advertentie

Grenzen van de wetenschap

Afgelopen week stuurde drs. B.P. Vreugdenhil de onderstaande bijdrage in als reactie op het artikel van prof. dr. G.J. Veenstra. Helaas werd deze niet geplaatst in de krant. Daarom wil ik drs. Vreugdenhil de ruimte geven hier zijn stuk te plaatsen.

Grenzen van de wetenschap (Gastbijdrage drs. B.P. Vreugdenhil)

Feedback?: scheppingsmodel [at] hotmail.com

Wel evolutie, geen gemeenschappelijke afstamming

Vandaag (20-10-2015) verscheen er in het Nederlands Dagblad een artikel die ik samen met een moleculair bioloog schreef. Begrijpelijkerwijs kon dit artikel niet in zijn geheel worden opgenomen. Wanneer u de pdf hieronder aanklikt dan kunt u het volledige artikel lezen.

Wel evolutie, geen gemeenschappelijke afstamming

Feedback?: scheppingsmodel [at] hotmail.com

 

Waren er ooit creationistische geluiden te horen aan de VU? – 1

Was de faculteit theologie aan de Vrije Universiteit (VU) ooit creationistisch? Met creationistisch bedoel ik dan: geloofden de personen aan deze faculteit in een schepping van zes dagen, een historische zondeval en een wereldwijde zondvloed? Om die vraag te kunnen beantwoorden moeten we de werken van alle VU-theologen doorspitten. Een tweede vraag is: kunnen we wat van deze geschiedenis leren?

Voor de rest van dit artikel:

Waren er ooit creationistische geluiden te horen aan de VU? – 1

Met dank aan dhr. Maatkamp van Uitgeverij Maatkamp, uitgever van het creationistische boek ‘Wie heeft God gemaakt?’ voor de bewerking van het artikel.

Wat vertellen wij onze kinderen?

Afgelopen week stuurde ik een reactie naar het Reformatorisch Dagblad. Omdat deze, in ieder geval niet in de huidige vorm, geplaatst kon worden deel ik hem via mijn weblog. Zie de onderstaande link.

Wat vertellen wij onze kinderen?

Feedback?: scheppingsmodel [at] hotmail.com

Bedroevend evolutiedebat

Vandaag (23/9) staat in het Nederlands Dagblad een kleine opiniebijdrage van mijn hand. Deze bijdrage is echter ingekort vanwege de ruimte. Daarom in de onderstaande link de volledige versie:

Bedroevend evolutiedebat

 

Nieuwe beelden van Pluto, Nix en Hydra

Recent schreef ik al een artikel [1] en een blog [2] over de dwergplaneet Pluto. New Horizons heeft een flyby gemaakt langs deze planeet en heeft daar opmerkelijke dingen gefotografeerd. In het blog noemden we al de relatief krater-loze Pluto. Er waren ook bergen gesignaleerd die duiden op geologische activiteit. Helaas, zijn daar nog niet meer beelden van binnengekomen. Ten noorden van deze ijzige bergen ligt het in de volksmond genoemde ‘hart van Pluto’. New Horizons heeft een close-up foto, van een afstand van 77.000 kilometer, gemaakt van de middelste regio van het ‘hart’, ook wel Tombaugh Regio genoemd naar de eerste ontdekker Clyde Tombaugh. Het is een gladde vlakte met hier en daar een heuvel die er boven uit komt.

Volgens Jeff Moore, projectleider van het geologie-, en geofysicagedeelte van de missie is het terrein niet gemakkelijk te verklaren: “The discovery of vast, very young plains on Pluto exceeds all pre-flyby expectations”. Wetenschappers zijn bezig met theorieën en hebben er twee uitgedacht. De onregelmatige vormen kunnen het resultaat zijn van samentrekking van het oppervlaktemateriaal, vergelijkbaar met modder die opdroogt. Het alternatief is dat deze gladde ijsvlakte een product is van convectie, vergelijkbaar met wat er in een lavalamp gebeurt. Volgens deze theorie treedt op Pluto convectie op binnen de oppervlaktelaag van koolmonoxide, methaan en stikstof, die wordt aangedreven door warmte vanuit het binnenste van de dwerplaneet. Maar of deze verklaringen werkelijk hout snijdt is nog maar de vraag. Wanneer Pluto inderdaad 4,55 miljard jaar oud is, zoals naturalistische wetenschappers beweren dat hij is, hoe bestaat het dan dat Pluto nog een warm binnenste heeft? Dergelijke warmte zou toch al lang verdwenen moeten zijn in de ruimte? [3] Op 20 juli 2015 kwam bij NASA een nieuwe foto binnen met beelden van de zuid-west-rand van de Tombaugh Regio. Je ziet hier lichtere ijsvlakten maar ook een zwart, met kraters bezaaid terrein. Wat hier aan de hand is weten we nog niet, en we wachten in spanning nieuwe data af. [4]

De eerste observaties van een atmosfeer zijn ook binnen. De atmosfeer van Pluto rijkt tot aan 1600 kilometer boven het oppervlak en is rijk aan stikstof. De onderzoekers hebben ook gemeten dat de atmosfeer door zonnewind langzaam in de ruimte verdwijnt.

New Horizons heeft ook ingezoomd op Nix (links op de onderstaande foto), een maantje van Pluto. Nix is de derde maan waarop is ingezoomd. Het blijkt dat Nix ongeveer 42 kilometer lang en 36 kilometer breed is. Helaas is de foto nog niet erg scherp, de foto is namelijk gemaakt op een afstand van 165.000 kilometer. Hopelijk heeft New Horizons nog scherpere foto’s in het archief en kunnen we zo te weten komen wat die 3 kilometer in doorsnede zijnde vlekken zijn. Op de foto van Nix is een rode structuur te zien, wat volgens wetenschappers duidt op een krater. Ook van de maan Hydra (rechts op de onderstaande foto) is een duidelijkere foto binnengekomen gemaakt van een afstand 231.000 kilometer. Nieuwe schattingen schatten de lengte van Hydra op 55 kilometer en een breedte van ongeveer 40 kilometer. [5] Ook op deze maan zijn verschijnselen te zien van 1,2 kilometer in doorsnee. [6]

De andere twee, door de Hubble Space Telescope in 2011 ontdekte, maantjes Styx en Kerberos zijn echter nog niet waargenomen door New Horizons. Het NASA-team verwacht de beelden van deze maantjes niet eerder dan midden-oktober. Wie weet zijn er nog meer maantjes te vinden rond Pluto. Al met al heeft New Horizons en NASA mooi werk verricht. Of de data prima past binnen een scheppingsmodel wil ik wat voorzichtiger zijn en meer data afwachten. Wel bijzonder dat het er op lijkt dat Pluto nog steeds geologisch actief is, met dan daarbij de uitdagende vraag hoe kan een oud, relatief klein object, nog steeds geologisch actief zijn?

[1] Meerten, J.W. van, 2015, Ruimtesonde bijna bij Pluto. Wat zal de New Horizons daar vinden?, in: Weet 33: 44-46.

[2] https://scheppingsmodel.wordpress.com/2015/07/16/pluto-en-de-maan-charon-kennen-een-jong-oppervlak/

[3] https://www.nasa.gov/press-release/nasa-s-new-horizons-discovers-frozen-plains-in-the-heart-of-pluto-s-heart

[4] https://www.nasa.gov/press-release/nasa-views-complex-world-new-horizons-pluto-science-update-set-for-july-24

[5] Eerdere schattingen lagen op 43 bij 33 kilometer.

[6] https://www.nasa.gov/image-feature/new-horizons-captures-two-of-plutos-smaller-moons

Pluto en de maan Charon kennen een jong oppervlak

Meer dan negen jaar geleden werd de sonde voor het eerst gelanceerd. Afgelopen week stuurde hij al mooie foto’s door, maar nu is het dan toch echt zo ver. [1] De eerste close-up beelden en data van de planeet Pluto en zijn maan Charon, afkomstig van de sonde New Horizons, zijn binnen. Ook de afmetingen van Pluto’s maan Hydra zijn bekend. Hydra heeft een vorm van een aardappel met een afmeting van 43 km bij 33 km. [2] Ik hoop dat daar ook mooie foto’s van komen net zoals de manen Styx, Nix en Kerberos. Wat mij, maar ook de NASA wetenschappers, verbaast is het ontbreken van kraters op de maan Charon. Volgens de wetenschappers houdt dat in dat Charon een jong oppervlak kent wat onderhevig is aan geologische activiteit. [3] Biblical Creation Ministries verbindt daar een creationistische conclusie aan: “But bodies this small should not be geologically active after 4.6 billion years (their conventional age) nor are they being heated by tidal stresses like Io (a volcanically active moon of Jupiter). These data seem to be consistent with a young age, as predicted by the creation model.” [4] Dr. Todd C. Wood is wat voorzichtiger in zijn conclusie en laat deze de lezer zelf trekken. [5] Zelf wil ik meer data afwachten om er creationistische conclusies aan te verbinden. Wel heb ik een vraag: Hoe kan een dergelijk oud en relatief klein object nog geologische activiteit kennen? Charon kent overigens ook een prachtig canyonsysteem van ongeveer 1000 kilometer lang en 7 tot 9 kilometer diep. [6]

Ook een close-up van Pluto verbaast de wetenschappers. Daarop zijn ijzige bergen te zien van ongeveer 3500 meter hoog. Volgens de NASA wetenschappers zijn de bergen niet meer dan 100 miljoen jaar geleden ontstaan. Het mag duidelijk zijn dat deze wetenschappers werken via het naturalistische en actualistische paradigma, de bergen zijn echter nog niet binnen het creationistisch model ingepast. Dus hier moet ik slechts blijven bij een constatering en de hoop uitspreken dat creationisten deze gegevens in hun onderzoek meenemen. Ook bij Pluto valt, tot verbazing van de wetenschappers, op dat de kraters vrijwel ontbreken. NASA schrijft: “Like the rest of Pluto, this region would presumably have been pummeled by space debris for billions of years and would have once been heavily cratered — unless recent activity had given the region a facelift, erasing those pockmarks.” Volgens Jeff Moore, teamleider van de geologie-en-geofysica-gedeelte van het New-Horizons-team hebben we hier te maken met een van de jongste oppervlaktes binnen ons zonnestelsel. [7] Spectroscopische gegevens laten zien dat er een overvloed aan methaanijs aanwezig is op Pluto maar dat er opvallende verschillen zijn per regio op Pluto. [8]

Al met al zijn dit prachtige beelden. Aanstaande vrijdag komen er meer foto’s binnen en kunnen we hopelijk ook meer zeggen over de andere manen van Pluto.

[1] http://www.nasa.gov/mission_pages/newhorizons/main/index.html

[2] https://www.nasa.gov/image-feature/hydra-emerges-from-the-shadows

[3] https://www.nasa.gov/image-feature/charon-s-surprising-youthful-and-varied-terrain

[4] https://www.facebook.com/biblicalcreationministries?fref=nf

[5] http://www.toddcwood.blogspot.nl/2015/07/pluto-beginning.html

[6] https://www.nasa.gov/image-feature/charon-s-newly-discovered-system-of-chasms

[7] https://www.nasa.gov/image-feature/the-icy-mountains-of-pluto

[8] http://www.nasa.gov/image-feature/pluto-the-ice-plot-thickens

Feedback?: scheppingsmodel{at}hotmail.com

Nederlands model voor het ontstaan van steenzoutformaties op Amerikaans Congres

De oorsprong van de immense zoutlagen die begraven liggen onder kilometers dikke lagen sedimentair gesteente blijft boeien. De standaard verklaring binnen de geologie is dat het hier gaat om evaporieten. Ing. S.J. Heerema, die van het zoutonderzoek zijn levenswerk heeft gemaakt, verdedigt echter een vulkanisch ontstaan van steenzoutformaties. Ing. Heerema heeft al in diverse tijdschriften zijn model gepubliceerd en op diverse congressen zijn model gepresenteerd [1]. Veel creationisten vinden zijn model aansprekend omdat de vorming van de kilometers hoge zoutpijlers in interactie met snelle sedimentafzettingen nu binnen een zondvloedmodel verklaard kunnen worden.

Ir. G.J.H.A. van Heugten, chemicus en eigenaar van het bedrijf WaaromSchepping [2], is uitgenodigd door de Creation Geology Society (CGS) om het onderzoek van ing. Heerema te presenteren op een congres. Het congres wordt georganiseerd in samenwerking met de Creation Biology Society (CBS) en zal plaatsvinden van 22 tot en met 25 juli in Cleveland, Georgia. Op het congres wordt door 15 wetenschappers creationistisch onderzoek gepresenteerd [3]. Ir. Van Heugten zal op basis van Nederlandse gegevens laten zien dat de zoutpijlers niet langzaam maar catastrofaal in vloeibare fase zijn gevormd. Zijn reis wordt gefinancierd uit een Nederlands fonds dat beschikbaar is gesteld voor Bijbelgetrouw wetenschappelijk onderzoek [4].

Voor wie niet in de gelegenheid is om naar Amerika af te reizen maar toch naar het zoutmodel van ing. Heerema wil luisteren: ing. Heerema en ir. Van Heugten zijn allebei aanwezig op het Graceland Festival van 14-16 augustus 2015 op De Betteld in Zelhem [5]. Om de beurt geven ze daar een presentatie over de zondvloed, waar vervolgens op gereageerd kan worden door de luisteraars.

[1] Voor een presentatie op de conferentieserie Geloof jij het https://www.youtube.com/watch?v=gBnwGOmJ2rY

[2] www.waaromschepping.nl

[3] http://www.eventbrite.com/e/origins-2015-tickets-16864289544

[4] Het abstract zal t.z.t. op de website van CBS te zien zijn.

[5] http://www.gracelandfestival.nl/programma/12-programma/sprekers/124-lezing-zondvloed-feit-of-fictie

Schriftgezag, wetenschap en werkelijkheid

Deze week kwam ik weer twee mooie artikelen tegen. Afgelopen woensdag berichtte het Reformatorisch Dagblad dat prof. dr. B.A. Zuiddam een lezing gaf aan de Vrije Universiteit (Hersteld Hervormd Seminarie) met als titel: Heilige Schrift: uit God of uit de mensen? Antwoorden van Griekse filosofen en vroege kerkvaders. [1] De lezing die de Zuiddam hield is in zijn geheel te lezen via zijn website. [2]

Mooie quote uit het artikel: ‘De Heilige Schrift was uit de mensen (volgens Celsus en Porphyrius, JvM), en men deed er alles aan om de Kerk dat ook te laten geloven. Toch werkte dat niet. Voor de vroege Kerk was de Heilige Schrift uit God. Dat blijkt al in de eerste eeuwen: bij Clemens Romanus, Theophilus van Antiochië, Irenaeus van Lyon en Clemens Alexandrinus. De rode draad bij allen: de Schrift heeft gezag en is betrouwbaar omdat ten diepste God aan het Woord is in deze boeken. Het zijn orakels van de levende God.’

Het tweede artikel is van de hand van em. prof. dr. ir. C. Roos. In 2009 schreef hij voor het blad Profetisch Perspectief een artikel over wetenschap en werkelijkheid. [3] Dhr. Maatkamp heeft het artikel de afgelopen weken laten vertalen in het Engels. [4]

De samenvatting van het artikel luidt als volgt: ‘Veel mensen menen dat het bereik van de wetenschap de hele werkelijkheid betreft, en dat de wetenschap de enige bron is van betrouwbare kennis. Zo kan er dus geen sprake zijn van een God, van schepping en herschepping. Wat is hier tegen in te brengen? In dit artikel laat emeritus professor Kees Roos zien dat het bereik van de wetenschap zich beperkt tot slechts een deel van de werkelijkheid. Dat doet hij aan de hand van twee wetenschappers: de beroemdste taalfilosoof van de 20e eeuw, Ludwig Wittgenstein, en de wiskundige Kurt Gödel. Het laatste woord wordt gegeven aan de apostel Johannes, die met zijn visioenen een verhelderend licht werpt op het onderwerp.’

Beide artikelen zijn erg toepasselijk na het verschijnen van mijn artikel inzake de discussie tussen prof. dr. G. van den Brink en drs. A.J. Mensink. [5] Vooral het artikel van prof. Zuiddam laat zien dat er niets nieuws onder de zon is. Veel bezwaren die toen tegen de christelijke leer ingebracht zijn, vind je nu in een modern jasje terug.

[1] Redactie kerk, (2015) Ook kerkvaders moesten gezag Schrift verdedigen, Reformatorisch Dagblad 45 (56): 17.

[2] http://www.bennozuiddam.com/Heillige%20Schrift,%20uit%20God%20of%20uit%20de%20mensen,%20Antwoorden%20van%20Griekse%20filosofen%20en%20vroege%20kerkvaders.pdf

[3] Roos, C., (2009) Over werkelijkheid en wetenschap, Profetisch Perspectief 15 (64): 57-64.

[4] http://www.uitgeverijmaatkamp.nl/articles/pp-roos.pdf Zijn uitgeverij gaf ook het boek Wie heeft God gemaakt? uit.

[5] Meerten, J.W. van, (2015) De theologie en haar knieval voor het neodarwinisme, verschenen op mijn weblog.